Het wijnavontuur in de Colli Euganei
Ca’Orologio is als wijnbedrijf voornamelijk ontstaan uit de passie die Nicola en ik voor de landbouw en het plattelandsleven hebben. Beiden groeiden we op in de stad, ik in Treviso en hij in Padua, en als kinderen keken we altijd reikhalzend uit naar de zomer, die we bij grootouders op het platteland doorbrachten. Deze mooie herinneringen die we nog altijd koesteren, hebben ertoe geleid dat we als volwassenen hetzelfde voor onze kinderen wensten.
Ik hou van wijn en goed eten en ik wil het liefst een rode wijn creëren die de perfecte weergave is van de plek waar ik van hou en waar ik werk: de Euganische heuvels
Ik geniet enorm van wat ik doe en tijdens mijn professionele ontwikkeling ben ik nog meer van de landbouw gaan houden, met als resultaat dat de grenzen tussen werk en vrije tijd vaak vervagen.
Tijdens de winter, als de wijnstokken rusten, is er tijd om plannen te maken voor de aankomende wijnoogst. Ik hoop altijd dat het niet alleen een speciale, maar het liefst ook de beste oogst wordt, een onbeschreven blad waarop ik netjes, zonder doorhalen, de geschiedenis van Ca’Orologio kan schrijven. Vanaf het moment van ontkiemen raak ik nauw betrokken bij de wijngaard en mijn plannen voor de beste uitvoering van de wijnoogst zijn onlosmakelijk verbonden met het verloop van het seizoen, tot het belangrijkste keuzemoment: de oogstdatum!
Iedereen heeft een favoriete wijn. Voor mijn ideale wijn heb ik hoge verwachtingen.
Als je gelooft in iets waar je je leven lang voor inzet, dan moet je naast dat werk ook een droom hebben om gemotiveerd te blijven. De mijne is, al klinkt dit misschien een beetje naïef, op een dag een geweldige wijn te maken en tot dat moment zich aandient wil ik graag dat mijn wijn in ieder geval oprecht is, enigszins mysterieus, een klein beetje stug, maar alleen in het begin, streng maar niet té, gebalanceerd en puur. Maar ik wil vooral dat hij uitgesproken is. De onmiskenbaarheid is voor mij het moeilijkste aspect, want het hangt van vele factoren af, met name van de “terroir” – het is misschien een uitgekauwde term, maar ik weet geen synoniemen – en, zoals in elk vak, van de knowhow, persoonlijke smaak en ervaring.
Een heel belangrijke medewerker
Tot slot, graag nog een paar woordjes over Luigi, die zowat mijn rechterhand is op het bedrijf. Luigi, heeft vooral met mijn man een hechte vriendschapsband, in die mate, dat hij hem zou volgen tot het andere eind van de wereld ! Toen hem destijds de mogelijkheid werd aangeboden, om zich samen met mij, voltijds bezig te houden met het landbouwbedrijf, heeft hij meteen zijn vast werk opgezegd. Hij stortte zich hals over kop in dit nieuwe project, zonder enige ervaring, en zonder zich te sparen. Ondanks het zware werk op het veld en de grote verantwoordelijkheid in de wijnkelders, is het bedrijf voor hem de grootste zorg. Luigi weet wel, hoe dankbaar ik hem ben, voor het enthousiasme en de uitzonderlijke inzet die hij betoont, bij elk nieuw project dat we aanvatten.
condividi
Comments 1
I don’t even know how I ended up here, but I thought this post was great. I do not know who you are but definitely you’re going to a famous blogger if you aren’t already ;) Cheers!